Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων είναι μια πρόσφατη προσπάθεια εργαζομένων που δεν τους καλύπτει η παραδοσιακή μορφή του συνδικαλισμού. Χωρίς να έχουμε πολιτική οργάνωση που να μας καθοδηγεί, ούτε μικροπολιτικές σκοπιμότητες που να υπαγορεύουν τη δράση μας, το πεδίο είναι ελεύθερο για να πράξουμε τα αυτονόητα, δηλαδή να εντείνουμε την αλληλεγγύη και τους δεσμούς μας, ώστε να αγωνιστούμε για τα συμφέροντά μας στους χώρους εργασίας μας.
Βρεθήκαμε όλοι μαζί, βιώνοντας την ίδια πραγματικότητα. Εργαζόμενοι σε μαγαζιά διασκέδασης, είμαστε αυτοί που, την ώρα που οι άλλοι χαλαρώνουν, πρέπει να τους εξυπηρετήσουμε. Μας ζητείται να χαμογελάμε ενώ τρέχουμε, να κλείνουμε τα αυτιά στα σεξιστικά σχόλια, να κάνουμε μια χειρωνακτική δουλειά με επικοινωνιακή διάθεση ή να ανεχόμαστε ρατσιστικές συμπεριφορές (όσοι είμαστε άλλης εθνικότητας). Τα αφεντικά μας αντιμετωπίζουν σαν αναλώσιμα είδη, σε ένα χώρο εργασίας που απ’ έξω μοιάζει καταναλωτικά ελκυστικός, αλλά πίσω απ’ τις βιτρίνες κρύβει μια μίζερη πραγματικότητα εκμετάλλευσης…
Για μας, ο αγώνας για τη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών εργασίας πρέπει να είναι συλλογικός. Μόνο έτσι μπορούμε να τα βάλουμε με το καθεστώς του εργασιακού μας χώρου, που υποστηρίζεται από κράτος και εργοδοσία και τείνει να νομιμοποιήσει την ανασφάλιστη εργασία, τα πετσοκομμένα μεροκάματα, την κάθε είδους μείωση της προσωπικότητάς μας ή και τρομοκράτησης μας από τους εργοδότες… Μάλιστα, σε επαγγέλματα σαν τα δικά μας, όπου η επαφή με τους πελάτες έχει και πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, πολλές φορές οι καταστάσεις που δημιουργούνται είναι πιο περίπλοκες απ’ την κλασσική σχέση εργαζομένου-αφεντικού.
Γι’ αυτό και πήραμε την απόφαση να ανοίξουμε την κουβέντα για όλα αυτά τα ζητήματα που μας απασχολούν. Αλλά επειδή η κουβέντα από μόνη της δεν ικανοποιεί και τις βιοτικές μας ανάγκες, αποφασίσαμε να περάσουμε και στη δράση…
Διεκδικούμε λοιπόν την εγκαθίδρυση κάποιων μίνιμουμ συνθηκών στον εργασιακό μας χώρο, συνθήκες που είτε είναι νομικά κατοχυρωμένες αλλά τα αφεντικά τις καταπατούν, είτε δεν είναι νομικά κατοχυρωμένες, αλλά με τη συλλογική μας προσπάθεια θα τις επιβάλλουμε και θα τις διατηρήσουμε.
Πιο συγκεκριμένα…
Δε θα ανεχτούμε άλλο την εργοδοτική τακτική της ανασφάλιστης εργασίας, την οποία προωθεί με διάφορα νομοθετικά τρικ και το κράτος. Απαιτούμε να ασφαλίζεται ο κάθε εργαζόμενος, για όλες τις ώρες και τις μέρες που δουλεύει, με ένσημα που να ανταποκρίνονται στην ειδικότητά του.
Η ανασφάλιστη εργασία βολεύει το αφεντικό, γιατί του επιτρέπει να παρανομεί συστηματικά σε βάρος μας, μας αφαιρεί το δικαίωμα στην ιατροφαρμακευτική κάλυψη και στις ιατρικές άδειες και μας αποδυναμώνει σε περίπτωση απόλυσης από τυχόν διεκδικήσεις μας.
Ζητάμε αύξηση των αποδοχών μας.
Σε πολλά μαγαζιά οι μισθοί βρίσκονται κάτω κι απ’ τα –απαράδεκτα –δεδομένα που ορίζει η συλλογική σύμβαση. Δικαιούμαστε προσαυξήσεις για τη βραδινή εργασία και για την εργασία Σάββατα και Κυριακές. Οι υπερωρίες μας κοστίζουν συνήθως ακριβότερα από όσο τις πληρωνόμαστε. Πιέζουμε όχι μόνο για αυτά που βάσει νόμου δικαιούμαστε, αλλά και για αυτά που πραγματικά δουλεύουμε.
Επίσης δεν δεχόμαστε να συμψηφίζεται ο μισθός μας με τυχόν φιλοδωρήματα. Πρέπει να πληρωνόμαστε συγκεκριμένα λεφτά, ασχέτως του πόσο βγαίνουν τα tips.
Βάζουμε τέλος στην εργοδοτική αυθαιρεσία κάθε είδους.
Διεκδικούμε τα δυο 15λεπτα διαλλείματα που δικαιούται κάθε εργαζόμενος που δουλεύει 8ωρο όρθιος, αρνούμαστε να κάνουμε δουλειές που μας επιβάλλει το αφεντικό, χωρίς να τις έχουμε συμφωνήσει (ψώνια, καθαριότητα κλπ.), αρνούμαστε να μας παρακρατούν το ποσό από τυχόντα λάθη στο ταμείο και γενικότερα δεν υποκύπτουμε σε παράλογες απαιτήσεις.
Γνωρίζουμε πως η εργοδοσία δε θα κάνει πίσω έτσι εύκολα, αλλάζοντας μια κατάσταση που χρόνια τώρα χτίζει με απολύσεις και εκφοβιστικές τακτικές, εκμεταλλευόμενη μια ευρεία προσφορά εργασίας στον κλάδο μας, σε συνθήκες αυξημένης ανεργίας.
Όμως είμαστε αποφασισμένοι να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση. Ξεκινώντας απ’ το κέντρο της Αθήνας και επεκτείνοντας την προσπάθεια μας και σε όλες τις άλλες περιοχές, θα επιβάλλουμε στα αφεντικά μια πρώτη μερική βελτίωση των συνθηκών εργασίας μας και δε θα σταματήσουμε εκεί…
Οι απαιτήσεις μας είναι πολύ μεγαλύτερες από τα απλά αιτήματα που τώρα προσπαθούμε να κατοχυρώσουμε. Όμως ένα πρώτο βήμα βελτίωσης μπορεί να δώσει σε όλους μας την αυτοπεποίθηση που μας λείπει και να αλλάξει λίγο προς το καλύτερο την καθημερινότητα μας, ανοίγοντας το δρόμο για τις μελλοντικές μας διεκδικήσεις.
Η συλλογική μας προσπάθεια ενάντια στα αφεντικά δε θα μείνει στα λόγια…
Με την καθημερινή μας παρουσία στους χώρους εργασίας, με αντιπληροφόρηση των πελατών, ευρεία γνωστοποίηση των καταστημάτων που αυθαιρετούν σε βάρος εργαζομένων και καταγγελίες στους αρμόδιους φορείς, θα πιέσουμε για την ικανοποίηση των αιτημάτων μας.
Βάζουμε τέλος στην ανασφάλιστη εργασία.
Ζητάμε ένσημα που να ανταποκρίνονται στην εργασία μας
Ζητάμε αυξήσεις στους μισθούς.
Κανονική καταβολή των δώρων και των επιδομάτων, καθώς και των ανάλογων προσαυξήσεων για βραδινή εργασία.
Απαιτούμε δυο 15λεπτα διαλλείμματα στο 8ωρο για λόγους ορθοστασίας.
Αρνούμαστε να υποκύψουμε στις αυθαίρετες και παράλογες απαιτήσεις των αφεντικών.
Αρνούμαστε να δουλεύουμε υπό παρακολούθηση από κάμερες.
Όποιος εργαζόμενος απολυθεί επειδή προωθεί αυτή την προσπάθεια, θα στηριχτεί έμπρακτα με κάθε τρόπο από το σωματείο μας. Ήρθε η ώρα συλλογικά να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας…
