το δεύτερο κείμενο του Σωματείου Σερβτόρων Μαγείρων για τις απολύσεις στο Σαλαντίν

Στις εκδικητικές απολύσεις απαντούμε με αγώνες

Στο μεζεδοπωλείο-εναλλακτικό καφενείο Σαλαντίν, στο Μεταξουργείο, οι εργαζόμενοι δούλευαν ενάμιση χρόνο ανασφάλιστοι, με μηδαμινές απολαβές δώρων, χωρίς επιδόματα αδείας ,χωρίς προσαυξήσεις νυχτερινών και αργιών. Τα αφεντικά νομιμοποιούσαν αυτή τη στάση επικαλούμενοι τη συνήθη ανάλογη τακτική πληρωμών που επικρατεί στα περισσότερα μαγαζιά της πιάτσας του κέντρου.Έπειτα από πιέσεις των εργαζομένων αναγκάστηκαν να καταβάλλουν ορισμένα ένσημα, στην αρχή μισά και έπειτα από την ψήφιση του νέου νόμου -και υπο την πίεση των προστίμων- σχεδόν ολόκληρα. Οι συνθήκες εργασίας ήταν και παραμένουν εντατικές, με το μαγαζί να είναι γεμάτο καθημερινά ,όπως και το ταμείο του. Ωστόσο η εργοδοσία επιμένει να προσπαθει να μειώσει τα έξοδα της πιέζοντας τους εργαζόμενους να βγάζουν δουλειά που αναλογεί σε διπλάσιο προσωπικό.Στην καταβολή των δώρων (που ξεκινά μετά από ενάμιση χρόνο λειτουργίας) συστηματικά συμβαίνουν λογιστικά “λάθη”,που όλως τυχαίως εμφανίζουν ποσά πάντα χαμηλότερα του νόμιμου. Παραλληλα δρομολογείται η μείωση των μισθών, με πρόσχημα τα πολλά έξοδα του μαγαζιού, τα οποία “προφανώς” θα κρατηθούν από τις απολαβές των εργαζόμενων,όπως προτάσσει το πνεύμα της εποχής.
Στις αρχές του χρόνου ανακοινώθηκε η απόλυση ενός συναδέλφου ως απάντηση στην διεκδίκηση της καταβολής ολόκληρου του δώρου αλλά και με σκοπό την διάλυση της αλληλεγγύης που είχε αναπτυχθεί μεταξύ των εργαζομένων. Παρά τις διαμαρτυρίες όλων των υπόλοιπων η απόλυση δεν αναιρείται, αλλά αντίθετα απολύονται ακόμη δυο συνάδελφοι που δείχνουν την έμπρακτη αλληλεγγύη τους, προκειμένου να εγκαθιδρυθεί ο φόβος και να σταματήσουν οι διεκδικήσεις.


Η επαναπρόσληψη των απολυμένων αποτελεί γιa αυτούς κεντρικό ζήτημα σε σχέση με τις υπόλοιπες διεκδικήσεις τους (ένσημα/δεδουλευμένα), καθώς είναι θέμα εργατικής αξιοπρέπειας. Στέκονται ενάντιοι στις αποφάσεις των αφεντικών και στο φόβο, που θέλουν να σπείρουν.
Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών Εργαζομένων του κλάδου του Επισιτισμού στέκεται αλληλέγγυο στους/στις εργαζόμενους/ες του Σαλαντίν.. Δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα αφεντικό το «δικαίωμα» να απολύει εκδικητικά και καταχρηστικά εργαζόμενους για συνδικαλιστικούς λόγους (διεκδίκηση των αυτονόητων και βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους, ταξική αλληλεγγύη). Η παραίτηση και η αναζήτηση άλλης εργασίας αποτελούν ατομικές λύσεις, ενώ ο αγώνας για επαναπρόσληψη σημαίνει διεκδίκηση για την αλλαγή των συνθηκών και των όρων εργασίας και σπάσιμο της ηττοπάθειας και του φόβου απέναντι στην εργοδοσία. Οι εργαζόμενοι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας και να σηκώσουμε το ανάστημά μας απέναντι στις απειλές και τους καθημερινούς εκβιασμούς των αφεντικών. 
Η αλληλεγγύη και η ενεργός δράση του σωματείου μας είναι δεδομένη στον αγώνα των 3 απολυμένων και στους εργαζόμενους του καφενείου Σαλαντίν.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ