Στις 31 Μαρτίου, εκδικάζεται μήνυση κατά εργαζομένων από τα αφεντικά του Anadolu (έχει αναβληθεί)

Στις 31/03/2021 δικάζονται στο Δ’ τριμελές πλημμελειοδικείο Αθηνών τέσσερις από τις εργαζόμενες που το 2017 έτρεξαν αγώνα με το σωματείο μας για τα δεδουλευμένα τους στο μαγαζί “Anadolu” και κατηγορούνται για εκβιασμό, απειλή και  συκοφαντία από την εργοδοσία του μαγαζιού.

Ως Σωματείο δηλώνουμε ότι ο αγώνας ενάντια στην εκμετάλλευση και την αδικία είναι ένας αγώνας που τον δίνουμε χρόνια και θα συνεχίσουμε να τον δίνουμε ενάντια σε όλους τους εκμεταλλευτές. Στηρίζουμε κάθε συνάδελφο/ισσα που διεκδικεί τη βελτίωση των όρων και συνθηκών εργασίας του, που αντιστέκεται στην εργοδοτική τρομοκρατία, που υπερασπίζεται τα δικαιώματά του, που τολμά να σηκώσει κεφάλι.

Οι προσπάθειες ποινικοποίησης των αγώνων θα πέσουν στο κενό.

ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ

Τα παρακάτω link αφορούν τη συγκεκριμένη υπόθεση:

Εδώ, εδώ και εδώ

Αντιγράφουμε από παλιότερη ενημέρωση του Σωματείου σχετικά με την εν λόγω υπόθεση:

Η εργοδοσία του Anadolu προχώρησε σε ψευδείς μηνύσεις κατά  των εργαζομένων μετά από παρέμβαση του σωματείου μας για διεκδίκηση των δεδουλευμένων, ισχυριζόμενοι ότι απειλήθηκαν περιγράφοντας το σωματείο σαν μία ομάδα αγνώστων που πετάει πέτρες, τραμπουκίζει και εξυβρίζει πελάτες, προσπαθώντας να φιμώσει και συγχρόνως ποινικοποιήσει την συνδικαλιστική τους δράση. Να ποινικοποιήσει δηλαδή το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία, στον συνδικαλισμό, την ελεύθερη συνάθροιση, την διεκδίκηση όσων μας ανήκουν, την συναδελφική και εργατική αλληλεγγύη.

Οι προσπάθειες ποινικοποίησης των αγώνων θα πέσουν στο κενό.

ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ… ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ…

Μέχρι την τελική δικαίωση…

 


ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού εκφράζει την αλληλεγγύη του στους/στις απολυμένους/ες εργαζόμενους/ες από το μαγαζί “Anadolu” που βρίσκεται στην οδό Μπούσγου 2, Αθήνα οι οποίοι στις 31/03/2021 δικάζονται στο Δ’ τριμελές πλημμελειοδικείο Αθηνών. Οι εργαζόμενοι/ες αντιμετωπίζουν τις κατηγορίες του εκβιασμού, της απειλής και της συκοφαντίας από την εργοδοσία του εν λόγω μαγαζιού. Η μήνυση αυτή είναι η απόδειξη πως όταν διεκδικείς τα αυτονόητα, τα αφεντικά απαντούν, όχι μόνο με απολύσεις, αλλά και με την προσπάθεια ποινικοποίησης του αγώνα.

Όλα ξεκίνησαν όταν από κοινού οι εργαζόμενοι/ες αποφάσισαν να διεκδικήσουν συλλογικά τα νόμιμα και αυτονόητα δικαιώματά τους, καθώς οι συμβάσεις που είχαν υπογράψει ήταν εικονικές, δεν ανταποκρίνονταν στις πραγματικές μέρες και ώρες εργασίας, ούτε στις ειδικότητες της πραγματικής τους απασχόλησης. Επίσης, δεν τους καταβάλλονταν δώρα και επιδόματα, οι προσαυξήσεις για την εργασία τη νύχτα και κατά τις αργίες. Μετά από τις διεκδικήσεις τους, το φιλικό κλίμα από μεριάς εργοδοτών μετατράπηκε σε πόλεμο, προσωπικές επιθέσεις, προσπάθεια διάσπασης της μεταξύ τους ενότητας, προσβολές και κατηγορηματική άρνηση να δεχτούν, έστω να συζητήσουν, αυτά που διεκδικούσανε οι εργαζόμενοι. Το αποτέλεσμα ήταν δυο παραιτήσεις εργαζόμενων, που δεν άντεξαν άλλο αυτές τις συνθήκες και έξι απολύσεις. Γενική εκκαθάριση, δηλαδή, των ενοχλητικών στοιχείων. Οι εργαζόμενοι/ες προχώρησαν σε καταγγελία στο ΣΕΠΕ και σε παρεμβάσεις έξω από το εστιατόριο με το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού. Τις δράσεις στήριξε και η ΛΑΝΤΖΑ, σχήμα που συμμετέχει στο συνδικάτο επισιτισμού τουρισμού, καθώς, και άλλες συλλογικότητες. Τα αφεντικά, ονομάζουν αυτές τις παρεμβάσεις εκβιασμό και δυσφήμιση και αντί να πληρώσουν τα δεδουλευμένα που χρώσταγαν, κατέθεσαν μήνυση εναντίον των απολυμένων.

Δεν είναι η πρώτη φορά που εργοδότες επιχειρούν να ποινικοποιήσουν τη νόμιμη συνδικαλιστική δράση του σωματείου προκειμένου να μην πληρώσουν τις εργαζόμενες/ους. Αυτό που έγινε στο συγκεκριμένο εστιατόριο περιγράφει τις συνθήκες που επικρατούν στο χώρο της εστίασης και που εξακολουθούν και επικρατούν και σήμερα, επιδεινωμένες, μάλιστα, από την πανδημία: υπερεκμετάλλευση, υπερεντατικοποίηση (οχτάωρο δεν υφίσταται, καθώς ξεκινάς με βάση το εννιάωρο) υποαμοιβή, υποασφάλιση. Η απάντηση των εργοδοτών, φυσικά η ίδια πάντα “μα κάναμε συμφωνία”. Συμφωνία, όπου ο εργαζόμενος είναι με το πιστόλι στον κρόταφο και η ανάγκη της επιβίωσης είναι επιτακτική δεν είναι συμφωνία, είναι εκβιασμός. Με λίγα λόγια, τολμάς να σηκώσεις κεφάλι; Απολύεσαι! Τολμάς να παρέμβεις κινηματικά και συλλογικά; Μηνύεσαι! Δηλώνουμε την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή μας στους απολυμένους εργαζόμενους του Anadolou και ζητάμε την παύση κάθε δίωξης εναντίον τους. Το εργατικό κίνημα δεν πρόκειται να παραμείνει σιωπηλός θεατής στην επίθεση, που η εργοδοσία διεξάγει εναντίον κάθε εργαζόμενου, που δεν σκύβει το κεφάλι στην αυθαιρεσία και συστηματική κατάλυση ακόμα και των πιο βασικών εργατικών δικαιωμάτων.

ΚΑΝΕΝΑ ΠΛΑΝΟ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ – ΚΑΜΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗ
ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ