Souvlaki bar
«Σχαρώνει» τις καλύτερες απολύσεις
στους εργαζόμενους που διεκδικούν
«Σχαρώνει» τις καλύτερες απολύσεις
στους εργαζόμενους που διεκδικούν
«Συζητάς για τις νόμιμες απολαβές με τους συναδέλφους σου;
Απεργείς;
Απολύεσαι!»
Απεργείς;
Απολύεσαι!»
Στο Θησείο, στην οδό Θησείου & Αδριανού υπάρχει ένα σουβλατζίδικο. Σ’ αυτό το σουβλατζίδικο, το οποίο απασχολεί πάνω-κάτω δυο δεκάδες εργαζομένους δούλευε για κάτι παραπάνω από ένα μήνα και ο συνάδελφος και μέλος του σωματείου μας Κ.Γ. Σ’ αυτό το σουβλατζίδικο συμβαίνουν μες τις άκρες ότι συμβαίνει στα περισσότερα μαγαζιά του επισιτισμού. Οι μπόλικοι εργάτες δουλεύουν σκληρά, τα αφεντικά κάθονται αλλά έχουν άποψη για όλα ˙ η κουτσουρεμένη εργατική νομοθεσία καταπατείται ˙ και, φυσικά, όλη αυτή η κατάσταση συνεχίζεται επ’ αορίστων πλουτίζοντας τις τσέπες των εργοδοτών, είτε με τη «γλύκα του καρότου» είτε με την «τρομοκρατία του μαστιγίου».
Σ’ αυτό το σουβλατζίδικο ο συνάδελφος δούλευε στη θέση του ντελιβερά αλλά καθώς η επιχείρηση έχει «και άλλες ανάγκες» ο συνάδελφος όπως και όλοι οι ντελιβεράδες ήταν επίσης λαντζιέρηδες, βοηθοί κουζίνας, βοηθοί σερβιτόρων και γενικά βοηθοί. Δούλευε και «ολοήμερα», δηλαδή 11 ώρες σερί, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοι στην επιχείρηση, Κυριακές και βράδια, με δικές του βενζίνες για τα δρομολόγια της διανομής και όλα αυτά για 3.5 ευρώ την ώρα. Και φυσικά η ασφάλιση δεν ήτανε πλήρης. Επίσης σ’ αυτό το σουβλατζίδικο δεν έχει σημασία πόση ώρα δουλεύεις, σ’ αυτές τις ώρες δικαιούσαι ένα σουβλάκι τυλιχτό τα υπόλοιπα θα πρέπει να τα πληρώνεις. Όπως επίσης θα πρέπει να πληρώνεις και τις μπλούζες που φοράς για να ξεχωρίζεις, καθώς και τις ελλείψεις του ταμείου από τα tips/φιλοδωρήματα.
Ο συνάδελφος συζήταγε με τους συναδέλφους του το εξευτελιστικό ωρομίσθιο, τη μη καταβολή δώρων και επιδομάτων, τα ωράρια. Και στη περίπτωση του Souvlaki bar αλλά και γενικά, σαν σωματείο πιστεύουμε ότι θα πρέπει να αυξηθούν οι μισθοί για να τα βγάζουν όλοι πέρα, να μην χρειάζεται να κάνουμε δύο δουλειές (όπως έκαναν όλοι οι ντελιβεράδες στο Souvlaki Bar) ή να δουλεύουμε «ολοήμερα», δύο, τρεις ή τέσσερεις ώρες πάνω από το κατεκτημένο 8άωρο. Πρέπει να απαντάμε στις τσαμπουκαλεμένες απαιτήσεις των εργοδοτών για παράταση του ωραρίου και των καθηκόντων μας για οποιαδήποτε «ανάγκη της επιχείρησης».
Την Δευτέρα 9/11 και ενώ ο συνάδελφος έκανε λάντζα το αφεντικό κατέβηκε και τον ενημέρωσε ότι έχει έρθει η ώρα να πληρωθεί και να ανέβει πάνω στο γραφείο να υπογράψει απόδειξη είσπραξης. Εκεί, και ενώπιον αρκετών συναδέλφων του, ενημέρωσε τον εργοδότη ότι την Πέμπτη 12/11 μέρα δημόσιας καλεσμένης και προκηρυγμένης γενικής απεργίας θα απεργήσει. Η απάντηση του αφεντικού ήταν ότι «που τη μάθατε αυτή τη νέα μόδα», «18 χρόνια είμαστε στον επισιτισμό και στον επισιτισμό δεν απεργούμε ποτέ», λες και τα αφεντικά απεργούνε!, όλα αυτά με ύφος φωνακλά αφεντικού που πρέπει να βάλει μια τάξη και να παραδειγματίσει, ώστε το «κακό» να μην εξαπλωθεί και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι να μην μπούνε καν στο κόπο να σκεφτούν την απεργία ή οποιαδήποτε άλλη διεκδίκηση.
Μετά τη διαμάχη του αφεντικού με τον συνάδελφο για το ζήτημα της απεργίας και καθώς ο συνάδελφος περίμενε να καλεστεί στα γραφεία για να πληρωθεί, συζήτησε με τους συναδέλφους του το ζήτημα της απεργίας προτρέποντας τους να απεργήσουν, αλλά και το ζήτημα της μισθοδοσίας. Το μεροκάματο δηλαδή που δικαιούνται, οριζόμενο από τις νόμιμες προσαυξήσεις για την εργασία τα βράδια και τις Κυριακές πάντα με βάση το συμφωνημένο ωρομίσθιο. Η βάρδια τελειώνει με το αφεντικό να αποχωρεί αφήνοντας απλήρωτο τον συνάδελφο εργαζόμενο.
Την επόμενη μέρα Τρίτη 10/11, μέχρι ο συνάδελφος Κ.Γ. να αρχίσει την βάρδια του, κυκλοφορούσε η φήμη ανάμεσα στους εργαζομένους ότι είχε απολυθεί επειδή ζήτησε τις βραδινές και τις Κυριακάτικες προσαυξήσεις. Όταν έφτασε, η φήμη επιβεβαιώθηκε. Η υπεύθυνη τον ενημέρωσε να ανέβει στα γραφεία γιατί τον ζητάνε τα αφεντικά. Εκεί αντί για τα αφεντικά συνάντησε τη λογίστρια της επιχείρησης η οποία του κοινοποίησε ότι απολύεται. Όταν της ζητήθηκε ο λόγος η λογίστρια απάντησε «ότι κάνουμε περικοπές στο μαγαζί». Όταν της απαντήθηκε ότι αυτό δεν ισχύει γιατί υπάρχει έλλειψη στο πρόγραμμα των ντελιβεράδων καθώς όλοι οι ντελιβεράδες κάνουν δύο δουλειές, εκείνη βρήκε νέα δικαιολογία ότι οι εργοδότες είχαν «θέμα με την απόδοση ή την συμπεριφορά» του, κάτι από τα δύο, γιατί μάλλον τα αφεντικά δεν είχαν αποφασίσει! Ο συνάδελφος, της δήλωσε ότι τον απολύσανε επειδή συνδικαλίζεται και επειδή απεργεί, δεν υπέγραψε την απόλυση του και αποχώρησε. Την επόμενη μέρα προσέφυγε στην επιθεώρηση εργασίας όπου κατήγγειλε σαν παράνομη και καταχρηστική την απόλυση του για συνδικαλιστικούς λόγους.
Είναι σαφές ότι ο συνάδελφος μας Κ.Γ. μέλος του Δ.Σ. του σωματείου μας, απολύθηκε επειδή είχε το «θράσος» να συζητάει με τους συναδέλφους του τις νόμιμες απολαβές που δικαιούνται καθώς και ότι δήλωσε δημόσια μπροστά σ’ όλους ότι απεργεί.
Για όλες και όλους εμάς, που εργαζόμαστε στα κάτεργα του επισιτισμού, ανασφάλιστες και κακοπληρωμένοι, υπό την πίεση της εργοδοτικής τρομοκρατίας και της ανεργίας δεν χωράει καμία αμφιβολία. Άλλο οι ανάγκες οι δικές μας, οι ανάγκες των εργαζομένων και άλλο οι ανάγκες των επιχειρήσεων και των εργοδοτών. Σαν σωματείο λέμε ότι όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να στεκόμαστε ενωμένοι μπροστά στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Είναι έγκλημα να πιστεύουμε ότι τα 3.5 ή τα 4 ευρώ την ώρα, ημιανασφάλιστα, χωρίς τις νόμιμες προσαυξήσεις, χωρίς τα δώρα και τα επιδόματα μας συμφέρουν πραγματικά ˙ και ότι οι εργοδότες μας «κάνουνε τη χάρη» που μας δίνουν κάποια παραπάνω σεντς του ευρώ μαύρα στο χέρι.
Ζητάμε την άμεση επαναπρόσληψη του συναδέλφου μας στο
‘’Souvlaki Bar’’ (ΠΟΛΙΣΧΥΣ ΕΣΤΙΑΣΗ ΕΠΕ.). Να παρθεί πίσω η άκυρη απόλυση του συνδικαλιστή Κ.Γ.
‘’Souvlaki Bar’’ (ΠΟΛΙΣΧΥΣ ΕΣΤΙΑΣΗ ΕΠΕ.). Να παρθεί πίσω η άκυρη απόλυση του συνδικαλιστή Κ.Γ.
Συνάδελφοι οργανωθείτε στο σωματείο μας.
Να παλέψουμε συλλογικά κι αυτό-οργανωμένα, για την κατάργηση της «μαύρης»/ημιανασφάλιστης και επισφαλής εργασίας. για αυξήσεις στους μισθούς με βάση τις ανάγκες μας.
για καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Να παλέψουμε συλλογικά κι αυτό-οργανωμένα, για την κατάργηση της «μαύρης»/ημιανασφάλιστης και επισφαλής εργασίας. για αυξήσεις στους μισθούς με βάση τις ανάγκες μας.
για καλύτερες συνθήκες εργασίας.