Ο εναλλακτισμός πουλάει, ας μάθει και να πληρώνει

Το Σαλαντίν, [ναι αυτό που είχε ανασφάλιστους επί 1,5 χρόνο όλους/ες τους εργαζόμενους/ες του (και τους 12) και απέλυσε 3 από αυτούς γιατί ζήτησαν ένσημα-δώρα εορτών-αξιοπρεπείς συνθήκες], είναι από τα μαγαζιά του Κεραμεικού που προωθεί ένα κλίμα φιλικής διάθεσης με τους πελάτες του, όπου όλοι γνωρίζονται και είναι μια παρέα, τα αφεντικά φροντίζουν ώστε οι θαμώνες να νιώθουν οικεία και μαζί με τη δημιουργική διάθεση που υπάρχει στην περιοχή, βοηθά ώστε όλα αυτά να αποκτούν μια καλλιτεχνική ζαλάδα. Σε αυτή τη γλυκιά θαλπωρή ξεχωρίζουν κάποιες φιγούρες αλλόκοτες … εμείς που ξεχνάμε την γενική χαλαρότητα και τρέχουμε σαν να μην υπάρχει αύριο, με γεμάτους δίσκους στα χέρια και φορεμένα χαμόγελα στα πρόσωπα. Ταυτόχρονα ξεχωρίζουν και κάποιοι άλλοι από εμάς πιο αφανείς, αλλά το ίδιο αλλόκοτοι μέσα στην επικρατούσα ευθυμία, που προσπαθούν να μην κοπούν από μαχαίρια και να γλιτώσουν τα εγκαύματα των τηγανιών. Είμαστε απλά οι εργαζόμενοι στον Κεραμεικό και σε ένα κλάδο όπου επικρατούν τα αόρατα ή κομμένα ένσημα, τα ανύπαρκτα δώρα εορτών, τα «ξεχασμένα» νυχτερινά και οι αναπάντητες απολύσεις.
Αλλά ως εργαζόμενοι/ες έχουμε μάθει πως έχουμε όλη τη δύναμη στα χέρια μας. Έτσι όπως έχουμε τη δύναμη να δουλεύουμε ολόκληρα μαγαζιά, έτσι έχουμε και τη δύναμη να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας και να αλλάζουμε τις συνθήκες της δουλειάς και της ζωής μας. Όχι με έναν αόριστο τρόπο άλλα μέσω της οργάνωσης μας, είτε μέσα στην ίδια μας τη εργασία (ως επιτροπή εργαζόμενων), είτε στη γειτονιά μας (ως συνελεύσεις εργαζόμενων), είτε συνολικά με το κλαδικό μας σωματείο. Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων προσπαθεί να είναι παρόν σε κάθε αγώνα που συμβαίνει, σε κάθε προσπάθεια να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας μας. Το σωματείο μας λειτουργεί με οριζόντιες διαδικασίες όπου όλα τα μέλη του έχουν λόγο και ευθύνη για τις κινήσεις, το λόγο και τις πράξεις του. Δουλεύουμε σε έναν κλάδο όπου η εργασιακή κατάσταση του κάθε μαγαζιού επηρεάζει και τα υπόλοιπα και για αυτό για εμάς ο αγώνας κάθε εργαζόμενου/ης είναι αγώνας όλων μας. Τα αφεντικά συνεχώς επικαλούνται την «πιάτσα», δηλαδή το τί συνθήκες επικρατούν στα γύρω μαγαζιά και είναι ώρα να επικαλούμαστε τους δικούς μας αγώνες, τους αγώνες που δημιουργούνται από τα κάτω, από εμάς τους ίδιους.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ- ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ