ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ…
Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του Επισιτισμού είναι ένα εγχείρημα που οργανωνόμαστε όλες και όλοι μας συλλογικά. Παίρνουμε θέση ενεργά και μαχόμαστε μέσα και έξω από τους εργασιακούς χώρους, παλεύουμε για τα δικαιώματα μας, αλλά και για τη συλλογική ανατροπή του συστήματος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Το απαρτίζουμε εργαζόμενοι/ες του κλάδου του επισιτισμού που δεν καλυπτόμαστε από τη γραφειοκρατική και ξεπουλημένη μορφή συνδικαλισμού, προτάσσουμε το συνδικαλισμό βάσης και τους ταξικούς αγώνες.
Δρούμε αντιιεραρχικά, συλλογικά και αυτοοργανωμένα μακριά από επιτελεία, γραφειοκράτες και ανάθεση. Θεωρούμε ότι όλοι/ες οι εργαζόμενοι/ες σε εστιατόρια, καφέ, ταβέρνες, μπαρ, πιτσαρίες, αλυσίδες, catering πρέπει να αγωνιζόμαστε μαζί!
Πλάι πλάι, ο ένας δίπλα στην άλλη, πρώτα και κύρια για την αξιοπρέπειά μας. Απέναντι στα αφεντικά του κλάδου που βγάζουν λεφτά από τη δουλειά μας και ενάντια στη λογική του «ο κάθε εργαζόμενος να κοιτάζει την πάρτη του», λογική που δεν έχει οδηγήσει πουθενά, όλοι και όλες μαζί να αγωνιστούμε, ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ. Απαιτούμε:
— Πλήρη ασφάλιση με βαρέα / ανθυγιεινά:
Ως εδώ με τα ελάχιστα, μισά ή και καθόλου ένσημα που κολλάνε τα αφεντικά, πολύ απλά γιατί έτσι τους συμφέρει, ενώ εμείς αντιμετωπίζουμε χρόνια προβλήματα υγείας λόγω του επαγγέλματος. Αν θέλουν κυβερνήσεις και αφεντικά να δουλεύουμε μαγείρισσες, λαντζέρηδες και σερβιτόρες μέχρι τα 70, να έρθουν αυτοί να δουλέψουν στα πόστα μας.
— Ανθρώπινες και ασφαλείς συνθήκες εργασίας:
Τα αφεντικά, για να αυξήσουν τα κέρδη τους μας πιέζουν να δουλέψουμε πιο γρήγορα, πιο εντατικά και μας ξεχειλώνουν τα ωράρια, σε συνθήκες ακραίων θερμοκρασιών, στρες και ορθοστασίας. Το αποτέλεσμα είναι η σωματική και ψυχική εξόντωση, οι λιποθυμίες και τα σακατέματα, μέχρι και οι θάνατοι εν ώρα δουλειάς. Απαιτούμε να δουλεύουμε σε χώρους που τηρούν τους κανόνες υγιεινής, σε συνθήκες και ρυθμούς ανθρώπινους, με την παροχή των κατάλληλων μέσων και ενδυμάτων που θα μας επιτρέπουν ένα ασφαλές μεροκάματο, ανάλογα με το πόστο μας.
— Δώρα, άδειες, επιδόματα με βάση τις πραγματικές ώρες που δουλεύουμε:
Επειδή τα αφεντικά «ξεχνάνε» να μας τα καταβάλλουν ή μας δίνουν πολύ λιγότερα από τα κανονικά ή έστω και τα νόμιμα. Γιατί δεν μας κάνουν χάρη, αλλά είναι υποχρέωσή τους και για μας αυτά είναι κεκτημένα δικαιώματα, που τα έχουμε ανάγκη για να επιβιώνουμε με αξιοπρέπεια.
— Κλαδική σύμβαση με βάση τις ανάγκες μας, που να ισχύει και να μας καλύπτει:
Τα αφεντικά δε δεσμεύονται νομοθετικά να τηρούν τη συλλογική σύμβαση του κλάδου κι έτσι έχουν ακόμα ένα όπλο στα χέρια τους. «Διαπραγματεύονται» ατομικά με τον καθένα μας, επιβάλλοντας μεροκάματα της ξεφτίλας. Για να μην αμειβόμαστε με ό,τι γουστάρει το αφεντικό για την τσέπη του, αλλά αξιοπρεπώς ώστε να καλύπτουμε τις ανάγκες μας. Εμείς δουλεύουμε τα μαγαζιά τους και παράγουμε τον πλούτο τους, εμείς να προτάξουμε τα εργατικά μας συμφέροντα μπροστά.
Ας μην έχουμε αυταπάτες. Ποτέ και τίποτα δε μας χαρίστηκε και ούτε και τώρα θα καταφέρουμε κάτι χωρίς αγώνα. Μην περιμένουμε τίποτα από κυβερνήσεις και αφεντικά, δεν υπάρχουν μεσσίες, σωτήρες και ειδικοί που θα ασχοληθούν με τα προβλήματά μας. Μόνο με σκληρό αγώνα και οργάνωση μπορούμε να επιβάλλουμε τις ανάγκες μας. Στους χώρους δουλειάς μας πρέπει να εμπιστευόμαστε ο ένας την άλλη, να χτίζουμε σχέσεις, να υψώνουμε συλλογικά το ανάστημά μας απέναντι στα αφεντικά και να διεκδικούμε. Όλοι μαζί είμαστε πολλοί και πολλές. Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και ενωνόμαστε για να αγωνιστούμε στο σωματείο βάσης των εργαζομένων του κλάδου.
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 12.00 ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ (ΠΟΕΣΕ) ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΟΥ 24
