Απεργία 28 Φλεβάρη

28 ΦΛΕΒΑΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

Η απεργία και η συμμετοχή σε αυτή είναι σημαντική. Είναι η ευκαιρία μας να κάνουμε με τον πλέον εμφανή τρόπο ορατά τα προβλήματα μας και τις διεκδικήσεις μας τόσο στον δημόσιο λόγο όσο κυρίως μέσα στον χώρο εργασίας μας. Μια μαζικη απεργία υπενθυμίζει στα αφεντικά ότι είναι στο χέρι μας να παραλύσει η επιχειρηματική τους δραστηριότητα.

Να σπάσουμε την υποθετική σύμπνοια με τους εργοδότες μας που ειδικά στην εστίαση τείνουν συχνά να παρουσιάζουν τους εαυτούς τους σαν πατρικές φιγούρες μίας οικογένειας που ποτέ δεν ζητήσαμε. Στο τέλος της ημέρας η όποια βελτίωση της ζωής μας περνάει από τις αυξήσεις μισθών και το ασφαλές εργασιακό περιβάλλον. Όσοι νόμοι και να ψηφιστούν, ακόμα και οι πιο φιλεργατικοί να είναι, θα πρέπει να περάσουν από το εμπόδιο της υλοποίησης και εκεί πλέον είμαστε εμείς απέναντι στο αφεντικό. Είμαστε εμείς, τα εργαζόμενα, τα σωματεία μας απέναντι στα αφεντικά. Για αυτό η απεργία μετράει. Κάνει εμφανή τα προβλήματα και βάζει πίεση και στους εργοδότες μας ότι είναι μέρος του προβλήματος μας.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ

ΕΝΣΗΜΑ ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΔΩΡΩΝ-ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ-ΑΔΕΙΩΝ

ΚΛΑΔΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ συμφωνα με τις ανάγκες μας

Ένα χρόνο απο τη κρατική δολοφονία στα Τέμπη, στιγμή που κάνει εμφανές το πόσο αναλώσιμα είμαστε και πως τα κέρδη τους είναι πάνω απο τις ζωές μας. Δύο χρόνια που η ακρίβεια έχει σαρώσει τα πάντα. Από τις τιμές στα σούπερ μάρκετ, τους λογαριασμούς ρεύματος, τα καύσιμα, τα ενοίκια οι τιμές έχουν υπερδιπλασιαστεί και η καθημερινότητα μας γίνεται όλο και πιο δυσβάσταχτη. Οι μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ και τα καρτέλ ενέργειας με πρόσχημα την ενεργειακή κρίση (και όχι μόνο) κερδοσκοπούν σε βάρος μας. Τα πάντα γύρω μας έχουν μετατραπεί σε εμπορεύματα: το νερό, η τροφή, η στέγαση, η θέρμανση, η υγεία, η ενέργεια είναι προνόμια για όποιον μπορεί να τα αγοράσει. Το κράτος δεν προτίθεται να λάβει μέτρα (πχ. πλαφόν στις τιμές, κατάργηση φπα), σιγοντάροντας την αισχροκέρδεια και συντηρόντας την φτωχοποίηση. Περιορίζεται σε market pass και γελοίες αυξήσεις μισθών για να κατευνάσει την κοινωνική δυσφορία την ίδια στιγμή που πετάει δισεκατομμύρια για πολεμικό εξοπλισμό και στρατιωτικές αποστολές. Βιώνουμε έμμεση υποτίμηση των μισθών μας, καθώς τα πάντα έχουν γίνει πιο ακριβά ενώ οι μισθοί μας παραμένουν στάσιμοι. Έτσι, αναγκαζόμαστε να μειώσουμε τα ήδη μειωμένα έξοδά μας, να βάλουμε χέρι σε ο,τι πιθανόν έχουμε στην άκρη, να δουλέψουμε περισσότερες ώρες με αποτέλεσμα να ελαττώσουμε τις προσωπικές μας δραστηριότητες και επιθυμίες.

Για εμάς που δουλεύουμε στον κλάδο του επισιτισμού η πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερη καθώς δουλεύουμε με ήδη χαμηλούς μισθούς, σε κακές συνθήκες εργασίας όπου ούτε τα νόμιμα συνήθως δεν τηρούνται. Ανασφάλιστα ή μερικώς ασφαλισμένοι, χωρίς προσαυξήσεις (βραδινά, Κυριακές, αργίες), χωρίς να παίρνουμε τα δώρα (Χριστουγέννων, Πάσχα, επίδομα καλοκαιριού) ή τα παίρνουμε μισά, και άδειες που όταν μπορέσουμε να τις πάρουμε δεν τις πληρωνόμαστε.

Το ερώτημα που μας απασχολεί όλες, μπροστά σε αυτές τις συνειδητοποιήσεις, είναι αν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να βελτιωθεί κάπως η κατάσταση μας. Παρόλα αυτά, όσο δύσκολο και αν αυτό μοιάζει ορισμένες φορές, ο μόνος τρόπος για να βελτιωθεί η δουλειά μας είναι να μιλάμε για αυτά που θέλουμε και να τα διεκδικούμε. Διεκδίκηση που όσο πιο μαζική είναι μέσα στο μαγαζί τόσο πιο αποτελεσματική είναι. Καμία αλλαγή δεν μπορεί να έρθει αν δεν ξεκινήσουμε από τα βασικά. Να μιλάμε με τους συναδέλφους μας και να τους στηρίζουμε όταν στοχοποιούνται από το αφεντικό.

Η αλληλεγγύη μεταξύ μας μέσα στα μαγαζιά είναι αναγκαία αλλά όχι αρκετή συνθήκη. Χρειαζόμαστε μαζική οργάνωση για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε προβλήματα που συνδέονται όχι μονάχα με το εκάστοτε μαγαζί αλλά συνολικά με τις συνθήκες του κλάδου και τις κυβερνητικές πολιτικές που στρέφονται ενάντια στην εργατική τάξη (ανεξαρτήτως κλάδου) ή σύνθετα προβλήματα όπως η ακρίβεια, τα υψηλά νοίκια κ.α. Χρειαζόμαστε μαζικά σωματεία από εμάς τις εργαζόμενες που να αποτελούν τόπο συνάντησης και συζήτησης, τόπο δημιουργίας αγώνων και αμφισβήτησης της σιγουριάς ότι τίποτα δεν αλλάζει, μακριά από σκοπιμότητες που δεν εκκινούν από τις πραγματικές μας ανάγκες. Η οργάνωση στο σωματείο μας είναι κομβική για να μπορέσουμε να έχουμε νίκες που θα βελτιώσουν πραγματικά την καθημερινότητα μας. Όλες και όλοι μαζί αποκτάμε εμπειρία, μαθαίνουμε να διεκδικούμε αποτελεσματικά αυτά που δικαιούμαστε, κάνουμε την διεκδίκηση συλλογική υπόθεση, αποκτάμε την δυνατότητα να παρεμβαίνουμε σε πολλούς χώρους εργασίας, να διεκδικούμε συνολικές αλλαγές για τον κλάδο π.χ αύξηση κατώτερου μισθού, συλλογικές συμβάσεις που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες μας, εφαρμογή των ευνοϊκών ρυθμίσεων της εργατικής νομοθεσίας κ.α.

Για να απεργήσουμε ενημερώνουμε το αφεντικό μας μέχρι και 24 ώρες πριν από την απεργία. Είναι δικαίωμά μας να απεργήσουμε και είναι παράνομο να μας απολύσουν για αυτό. Σε κάθε περίπτωση επικοινωνούμε με το σωματείο για ό,τι χρειαστεί.

Κάνουμε συνελεύσεις κάθε Τετάρτη στις 15:00 και άνοιγμα την ίδια μέρα στις 18:30 – 20:00. Σας καλούμε να συμμετέχετε στη συνέλευση και τις δράσεις του σωματείου.

ΣΤΙΣ 28 ΦΛΕΒΑΡΗ ΟΥΤΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΟΥΤΕ ΠΕΛΑΤΕΣ

ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 11:ΟΟ ΧΑΥΤΕΙΑ (ΑΙΟΛΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑΔΙΟΥ)

* Μετά την πορεία, θα ακολουθήσει άνοιγμα σωματείου (Σπύρου Τρικούπη 56-58, Εξάρχεια) με απεργιακή συλλογική κουζίνα. Φέρνουμε φαγητά και τρώμε συλλογικά. Στηρίζουμε την απεργία στην πράξη, δεν καταναλώνουμε, δεν δουλεύουμε.

το κείμενο σε .pdf