Απαγόρευση κυκλοφορίας: Το κράτος μεταφράζει την κοινωνική αποστασιοποίηση, από μέτρο αντιμετώπισης των επιδημιών, σε απαγόρευση κυκλοφορίας, κάνοντας αυτό που ξέρει καλύτερα: διαιωνίζει την κατασταλτική του πολιτική. Και ενώ περιστέλλεται ένα θεμελιώδες συνταγματικό δικαίωμά μας, αυτό της ελευθερίας κίνησης, δεν βλέπουμε να υπάρχει κανένας περιορισμός αντίστοιχης βαρύτητας στο κεφάλαιο: εταιρίες και βιομηχανίες που δεν παράγουν αγαθά πρώτης ανάγκης ή δεν παρέχουν αντίστοιχες υπηρεσίες εξακολουθούν να λειτουργούν, άνθρωποι εξακολουθούν να συνωστίζονται σε εργοστάσια και άλλους χώρους εργασίας, λες και το να εργάζεσαι σου προσφέρει ανοσία στον ιό. Το κράτος ουσιαστικά μας λέει ότι όποια μετακίνηση δεν γίνεται με σκοπό να φέρει κέρδη στο κεφάλαιο είναι «άσκοπη» και απαγορεύεται.
- Η απαγόρευση κυκλοφορίας ως αστυνομικό μέτρο: Ο έλεγχος της τήρησης του μέτρου έχει ανατεθεί στην αστυνομία, στην οποία δεν έχουμε καμία απολύτως εμπιστοσύνη για τον τρόπο που θα διαχειριστεί τους «παραβάτες», ιδίως αν αυτοί ανήκουν σε ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες, όπως για παράδειγμα τοξικοεξαρτημένα άτομα ή μετανάστριες/ες. Ήδη έχουν έρθει στο φως αστυνομικές αυθαιρεσίες, όπως άσκηση σωματικής βίας σε ηλικιωμένους και πρόστιμα σε ανθρώπους έξω από τα σπίτια τους επειδή δεν είχαν βεβαίωση. Είναι βέβαιο πως υπάρχουν πολύ περισσότερες περιπτώσεις που δεν γίνονται γνωστές.
- Ο κόσμος στη συντριπτική του πλειοψηφία έχει μείνει στο σπίτι του, ακόμα και πριν την απαγόρευση της κυκλοφορίας. Παρόλα αυτά η κυβέρνηση, με όχημα τα συστημικά ΜΜΕ, προσπαθεί να μας πείσει ότι για την εξάπλωση του ιού φταίνε λίγοι που αγνοούν τα μέτρα. Σε αυτή τους την προσπάθεια χρησιμοποιούν κάθε είδους ψέμα και αθέμιτο μέσο, όπως π.χ. ρεπορτάζ με πλαστά πλάνα αρχείου. (Γι’ αυτό άλλωστε τους πλήρωσαν 11 εκατομμύρια και τους απάλλαξαν από την ετήσια εισφορά τους – άξιος ο μισθός τους.)
- Παρά το δραστικό μέτρο της απαγόρευσης κυκλοφορίας, το κράτος δεν τόλμησε να δείξει την ίδια πυγμή απέναντι και στην Εκκλησία, με την οποία παζαρεύει από την αρχή της κήρυξης της πανδημίας το πόσες ώρες και ποιες μέρες θα λειτουργεί.
- Ενώ ο γενικός πληθυσμός τρώει πρόστιμα επειδή βγήκε από το σπίτι του, δεν έχει υπάρξει καμία μέριμνα για την αποσυμφόρηση των ήδη ασφυκτικά γεμάτων φυλακών, παρά μόνο υποσχέσεις, και οι αντιδράσεις των φυλακισμένων αντιμετωπίζονται με σκληρή καταστολή. Το ίδιο ισχύει και για τα ψυχιατρεία, τα στρατόπεδα και γενικά τις μαζικές δομές, ενώ οι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες/ριες που ζουν σε κέντρα κράτησης και (επίσημα ή ανεπίσημα) camps, με άθλιες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής, έχουν αφεθεί εντελώς στην τύχη τους. Ούτε καν σε αυτή την έκτακτη συνθήκη δεν τους αναγνωρίζεται από την πολιτεία το ανθρώπινο δικαίωμα στην αξιοπρεπή διαβίωση.
- Έχουμε φάει την προπαγάνδα του αιώνα για την ατομική ευθύνη, λες και η δημόσια υγεία είναι αποκλειστικά ατομική υπόθεση, ενώ δεν γίνεται κανένας λόγος για τις ευθύνες του κράτους και της πολιτείας. Το μόνο μέτρο που έχει ληφθεί είναι η απαγόρευση κυκλοφορίας, που από μόνο του δεν δίνει λύση στην αντιμετώπιση του ιού, αν δεν συνοδεύεται από μέτρα ενίσχυσης της δημόσιας υγείας και δωρεάν μαζικά τεστ στο γενικό πληθυσμό. Δεν νοείται εν έτει 2020, που η (ιατρική και όχι μόνο) επιστήμη και τεχνολογία έχουν κάνει άλματα, να αποτελεί λύση η απαγόρευση κυκλοφορίας του γενικού πληθυσμού, λες και ζούμε στο Μεσαίωνα. Έλα όμως που ζούμε σε ένα σύστημα όπου η υγεία είναι εμπόρευμα και η μόνη ελπίδα για τους οικονομικά ασθενέστερους, αλλά και για το δημόσιο σύστημα υγείας, είναι οι φιλανθρωπίες μιας μερίδας της ελίτ.
- Την ίδια στιγμή που όσα κρεβάτια ΜΕΘ έχουν ανοίξει τα έχουν στερήσει από άλλα τμήματα (δηλαδή δεν έχουν ανοίξει καινούρια), δεν έχουν επιταχθεί ακόμα οι ιδιωτικές κλινικές και κυρίως τα κρεβάτια ΜΕΘ, καθώς και τα αποθέματά τους σε τεστ και αντιδραστήρια. Αντίθετα, παίρνουν διπλάσιες αποζημιώσεις απ’ ό,τι σε καιρούς κανονικότητας. Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.
- Η κατάσταση στην δημόσια υγεία είναι ευθύνη του κράτους: Η νεοφιλελεύθερη πολιτική του κράτους κατέστρεψε ό,τι είχε απομείνει από τη δημόσια υγεία. Εδώ και χρόνια το δημόσιο σύστημα υγείας απαξιώνεται συστηματικά από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις, με σκοπό προφανώς την ιδιωτικοποίησή του, όπως συμβαίνει και σε άλλους τομείς (π.χ. παιδεία.) Η παρούσα κυβέρνηση έκλεισε νοσοκομεία (Λοιμωδών Αττικής, Γενικό Πατησίων, Αγία Ελένη, Αμαλία Φλέμινγκ, Πολυκλινική Αθηνών, Ινστιτούτο Νοσημάτων Θώρακος), απέλυσε γιατρούς, ακύρωσε προσλήψεις και μονιμοποιήσεις και δεν ανανέωσε τις συμβάσεις τους (αντίθετα έγιναν πολλές προσλήψεις αστυνομικών, λες και για την κοινωνία είναι πιο απαραίτητη από την υγεία). Έτσι λοιπόν η πανδημία του COVID-19 βρήκε τα δημόσια νοσοκομεία υποστελεχωμένα, οι υγειονομικοί και λοιποί εργαζόμενοι και εργαζόμενες είναι αναγκασμένες να δουλεύουν χωρίς ούτε τα βασικά μέσα προστασίας, όπως ιατρικές μάσκες και γάντια. Η κυβέρνηση απάντησε στις διαμαρτυρίες των υγειονομικών με φίμωση της φωνής τους (και πάλι με την πολύτιμη βοήθεια των συστημικών ΜΜΕ) και τους έστειλε την αστυνομία (βεβαίως βεβαίως.)
- Αντί να κάνουν, έστω και τώρα, προσλήψεις και μονιμοποιήσεις στην υγεία, παίρνουν γιατρούς από πρωτοβάθμιες δομές υγείας (π.χ. δημοτικά ιατρεία) και τους μεταφέρουν στα νοσοκομεία, στερώντας μας έτσι την επικοινωνία μας με γιατρό αν αρρωστήσουμε, κάτι που οι ίδιοι συμβουλεύουν να κάνουμε αντί να πηγαίνουμε στο νοσοκομείο. Έχουν επίσης το θράσος να ζητάνε εθελοντές, όπως στο τηλεφωνικό κέντρο του ΕΟΔΥ, το οποίο μάλιστα το έχουν δώσει να το λειτουργεί η Teleperformance, μια ιδιωτική κερδοσκοπική εταιρία, και έχουμε τον κάθε άσχετο να παίζει με την υγεία και τη ζωή μας από το τηλέφωνο.
- Η πρόσβαση στην υγεία είναι προνόμιο με ταξικά κριτήρια και χαρακτηριστικά: Οι πλούσιοι (πολιτικοί, σελέμπριτις), που έχουν να πληρώσουν για τα τεστ, τα κάνουν πέντε-πέντε και μετά μας ενημερώνουν στα σόσιαλ για τα αποτελέσματα (αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο). (Εδώ μια παρένθεση: τα ιδιωτικά νοσοκομεία χρεώνουν το τεστ χρυσό, ενώ στην ουσία το μόνο που κάνουν είναι να συλλέγουν το δείγμα και να το στέλνουν για ανάλυση σε ΔΗΜΟΣΙΑ δομή.) Αντίθετα στον κοσμάκη δίνονται οδηγίες να μην πάει καν στο νοσοκομείο αν δεν είναι εντελώς του θανατά. Για δωρεάν μαζικά τεστ στο γενικό πληθυσμό ούτε λόγος, αντίθετα προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν χρειάζονται, παρόλο που σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας αυτό είναι το πιο αποτελεσματικό μέτρο ενάντια στην πανδημία και, όπου έχει γίνει, έχει φέρει αποτελέσματα.
- Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι αυτοί που διέλυσαν τη δημόσια υγεία είναι οι ίδιοι που, λίγες μέρες πριν το ξέσπασμα της πανδημίας, ψήφισαν το νέο ασφαλιστικό, σύμφωνα με το οποίο άνθρωποι που ανήκουν λόγω ηλικίας στις «ευπαθείς» ομάδες του πληθυσμού είναι ωστόσο πολύ «νεαροί» για σύνταξη και πρέπει να δουλεύουν μέχρι τα 72.
- Συμπερασματικά, το κράτος φαίνεται να έχει κάνει την επιλογή του, δεν σκοπεύει να στηρίξει το δημόσιο σύστημα υγείας. Μεταθέτει το φταίξιμο σε εμάς και το βαφτίζει «ατομική ευθύνη», παρόλο που διαχρονικά κλείνει το μάτι στα αφεντικά μας επιτρέποντάς τους να εισφοροδιαφεύγουν και να στερούν έτσι έσοδα από τα δημόσια ταμεία, από την υγειονομική περίθαλψη και τη σύνταξή μας.
Η υποτίμηση του συστήματος δημόσιας υγείας μας αφορά όλες/ους
γιατί θα περάσει από πάνω μας
