Η συνάδελφος και μέλος του σωματείου μας Ι.Μ. εργάστηκε στο εν λόγω κατάστημα για ένα έτος σε νυχτερινή βάρδια 23.00 – 07.00. Πίσω από τις λουσάτες βιτρίνες και τους πάγκους με τα ψωμιά επικρατεί εργοδοτικός μεσαίωνας και τρομοκρατία, ενώ η εταιρία στην οποία ανήκει το κατάστημα είναι συμφερόντων του γνωστού Γιαννακόπουλου, που ελέγχει και άλλες αλυσίδες φούρνων (Χωριάτικο, Αττικοί Φούρνοι, Bread Factory), με κάποιες από αυτές να συνδέονται με μεγάλα κυκλώματα σωματεμπορίας ως «πλυντήριο» μαύρου χρήματος.
Πέρα από τις «εκπτώσεις» στα εργατικά δικαιώματα, όπως η πάγια τακτική του καταστήματος να «παραιτούνται» εικονικά οι εργαζόμενοι πριν κλείσουν 12μηνο και να επαναπροσλαμβάνονται, ώστε να μην έχουν δικαίωμα αποζημίωσης, οι εργαζόμενες παρακολουθούνται από κάμερες και μικρόφωνα από τα κεντρικά του «Μυλωνά» και δέχονται τηλεφωνικές παρεμβάσεις την ώρα της εργασίας τους.
Η συνάδελφος, μην αντέχοντας το όλο κλίμα, παραιτήθηκε και προσέφυγε στην Επιθεώρηση Εργασίας, διεκδικώντας τα δεδουλευμένα της (νυχτερινές προσαυξήσεις κτλ.), ενώ προσέφυγε επίσης στο ΙΚΑ για τα ένσημα που της χρωστάνε, καθώς και στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για την παράνομη παρακολούθηση του προσωπικού. Ως σωματείο και με τη στήριξη αλληλέγγυων πραγματοποιήσαμε παρεμβάσεις έξω από το κατάστημα του «Μυλωνά» στην Πλ. Κυψέλης, στην Πανόρμου και στους «Αττικούς Φούρνους» στη Λ. Αλεξάνδρας, για να δείξουμε ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι μόνοι τους και μπορεί η καθεμιά και ο καθένας να διεκδικήσει ανθρώπινες συνθήκες εργασίας σε όλους τους χώρους δουλειάς.
Το ραντεβού στην Επιθεώρηση Εργασίας έγινε στις 2-10-2019. Εκεί το αφεντικό, μέσω του λογιστή της εταιρίας, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι οι καταγγελίες της συναδέλφου ευσταθούσαν και υπήρξε συμβιβασμός, με τη συνάδελφο να πληρώνεται τα δεδουλευμένα που της χρωστούσαν. Αναμένουμε να δούμε την πορεία των καταγγελιών στο ΙΚΑ και στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.
Καμία εργαζόμενη μόνη της στις γαλέρες του «Μυλωνά» και πουθενά αλλού
Υ.Γ. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασής μας στην Πλ. Κυψέλης, το αφεντικό κρυβόταν πίσω από τα μπισκότα και τα κουλούρια και διάβαζε το κείμενο που μοιράζαμε. Ελπίζουμε αυτή η νίκη να λειτουργήσει ως παράδειγμα και για άλλες εργαζόμενες να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες και όλοι μαζί να «συμμορφώσουμε» τους εργοδότες γιατί θα μας ξαναβρούν μπροστά τους. Ο αγώνας συνεχίζεται…
