Για τον αγώνα συναδέλφισσάς μας στο το μαγαζί «απ’ αλλου» στα Εξάρχεια

Η συναδέλφισσα Μ.Κ. ξεκίνησε να εργάζεται στο ταχυφαγείο «Απ’ αλλού» στα Εξάρχεια ως βοηθός μάγειρα από τον Μάρτιο του 2016, δηλαδή λίγους μήνες μετά το άνοιγμα της εν λόγω επιχείρησης. Η Μ.Κ. υπήρξε η πρώτη υπάλληλος της επιχείρησης και για αρκετό διάστημα συνυπήρχε εργασιακά με το αφεντικό και κυρίως με τη γυναίκα του, μέσα σε ένα κλίμα “φιλικό” και “συνεργατικό”, χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των “εναλλακτικών” αφεντικών που συναντάμε σε τοπικά καφέ, σε μπαρ, σε ταχυφαγεία, σε εστιατόρια και ταβέρνες. Αργότερα, οι απαιτήσεις της επιχείρησης αυξήθηκαν και ο εργοδότης άρχισε να προσλαμβάνει διαρκώς άτομα. Το καθεστώς προσλήψεων γνώριμο σε όλες και όλους εμάς που εργαζόμαστε στον κλάδο του επισιτισμού. Ή θα δουλεύεις ασφαλισμένη/ος αλλά θα είσαι χαμηλόμισθη/ος ή θα είσαι ημιασφαλισμένη/ος με ένα μεγαλύτερο μεροκάματο. Έτσι, και η Μ.Κ. υπέγραψε μια σύμβαση που εξυπηρετεί αποκλειστικά τις ανάγκες των αφεντικών και δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές συνθήκες εργασίας. Ανασφάλιστες ώρες και εξτρά ικανοποιητική αμοιβή πέραν του δηλωμένου ημερομισθίου, η οποία στο συγκεκριμένο μαγαζί είναι αρκετή ώστε να “συντηρεί” τις φιλικές σχέσεις με τους εργαζόμενους και να ανταλλάσει την σιωπή τους για τα νόμιμα εργασιακά δικαιώματα τους, με αποτέλεσμα να θησαυρίζει το αφεντικό.
Τον Ιανουάριο του 2017 έγινε η πρώτη σύγκρουση της Μ.Κ. με τα αφεντικά της, όταν τους έθεσε το ζήτημα των ανασφάλιστων ωρών εργασίας. Το κλίμα έπαψε να είναι “φιλικό” προς αυτήν. Έκτοτε, αποτέλεσε μέλος του Σωματείου μας γνωστοποιώντας οτιδήποτε σχετίζεται με το «Απ’ αλλού». Τον Σεμπτέβρη του 2017 η Μ.Κ. έμεινε έγκυος και εξαιτίας μιας σοβαρής επιπλοκής στην εγκυμοσύνη της αναγκάστηκε να παίρνει αναρρωτικές άδειες μέχρι και την ημέρα της νόμιμης άδειας κύησης και τοκετού/λοχείας του ΕΦΚΑ, αλλά και των ειδικών παροχών μητρότητας του ΟΑΕΔ, της άδειας δηλαδή η οποία υφίσταται έως τις 28/01/19. Όλο αυτό το διάστημα οι αποδοχές που έλαβε από τον ΕΦΚΑ και τον ΟΑΕΔ ήταν μειωμένες, καθώς υπολογίστηκαν σύμφωνα με την σύμβαση της (τετράωρη πενθήμερη απασχόληση με αμοιβή το κατώτατο ημερομίσθιο εργατοτεχνίτη, ενώ εκείνη εργαζόταν από 6 έως 8 έξτρα ανασφάλιστες ώρες και λάμβανε 5 ευρώ πραγματικό ωρομίσθιο).
Ένα μήνα πριν την λήξη της άδειας μητρότητας, το αφεντικό της επιχείρησης «Απ’ αλλού» Χ.Χαλβατζόγλου επικοινώνησε τηλεφωνικά με την συναδέλφισσά μας και της έθεσε το ζήτημα περί επιστροφής της στην εργασία, επισημαίνοντάς της ότι αυτό θα σήμαινε αυτόματα την απόλυση κάποιου άλλου εργαζόμενου, γεγονός που γνώριζε ότι η Μ.Κ. δεν θα δεχόταν σε καμία περίπτωση. Η ίδια δήλωσε ότι θέλει να επιστρέψει κάνοντας χρήση του μειωμένου ωραρίου που δικαιούται λόγω της μητρότητας. Αποκορύφωμα της συζήτησης υπήρξε η στιγμή όπου το “καλό” αυτό αφεντικό με πολλή άνεση διεκδίκησε επιστροφή μισθών από την συναδέλφισσα. Συγκεκριμένα, ο εργοδότης αναφέρθηκε σε “χρωστούμενα” χρήματα από δύο μισθούς και, ενώ η ίδια του τόνισε ότι τον ένα μισθό του τον επέστρεψε μέσω του συντρόφου της, ο εργοδότης ισχυρίστηκε ότι “δεν θυμάται και δεν έχει σημειώσει κάτι τέτοιο”.
Εν τέλει η Μ.Κ. ανταπάντησε διεκδικώντας τα ποσά που θα έπρεπε να έχει λάβει από τον ίδιο (Δώρα Χριστουγέννων/Πάσχα, επιδόματα αδείας, μισθοί) και από τους κρατικούς φορείς αν η
σύμβαση αντιστοιχούσε σε πλήρη ασφάλιση και με ημερομίσθιο που ανταποκρινόταν στην πραγματική αμοιβή της.
Και επειδή τα αφεντικά πάντα νιώθουν ότι κινδυνεύουν όταν οι εργαζόμενες/οι διεκδικούν τα αυτονόητα, αυτό που ακολούθησε ήταν οι προσπάθειες του αφεντικού να σώσει την επιχείρηση του από την εργαζόμενη που του δημιουργεί συνεχώς προβλήματα. Και σαν “καλό” αφεντικό, τρέχει μπας και μαζέψει τις όποιες εργασιακές και όχι μόνο αυθαιρεσίες, “τακτοποιώντας” τα πάντα σε περίπτωση ελέγχου από το Σ.Ε.Π.Ε., ενώ παράλληλα δημιουργεί αρνητικό κλίμα στους συναδέλφους της Μ.Κ. για την ίδια, σε μία περίοδο λίγο πριν την νόμιμη επιστροφή της στην επιχείρηση. Γιατί τα αφεντικά γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν μπορούν να απολύσουν μία εργαζόμενη μητέρα μέχρι και 18 μήνες μετά τον τοκετό, γι’ αυτό προσπαθούν με διάφορα τεχνάσματα να την οδηγήσουν σε παραίτηση. Και κάπως έτσι τα “καλά και εναλλακτικά” αφεντικά αντιμετωπίζουν τις εργαζόμενες εγκυμονούσες και μητέρες.
Η συναδέλφισσα Μ.Κ.. έχει προσφύγει στην επιθεώρηση εργασίας για να διεκδικήσει τα χρωστούμενα της. Εμείς σαν ΣΣΜ στηρίζουμε τον αγώνα της για την διεκδίκηση των εργατικών διαφορών. Γιατί χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δόθηκε. Διεκδικούμε συλλογικά τα συμφέροντα μας μέσα και έξω από τους χώρους της δουλειάς.