ΤΙΘΟΡΑ: 30 ΧΡΟΝΙΑ «ΡΟΚ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ» ΜΕ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΠΛΗΡΩΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Το ΤΙΘΟΡΑ είναι ένα γνωστό ροκ στέκι εδώ και 30 χρόνια στο σταθμό των Άνω Πατησίων. Πουλάει μπύρες, καφέ, φαγητό και «ροκ κουλτούρα». Επίσης πουλάει οικογενειακό κλίμα και εναλλακτισμό. Αλλά πίσω από αυτό το ευχάριστο κλίμα επικρατεί μια άλλη εικόνα, αυτή της απλήρωτης και μαύρης εργασίας, αλλά και των απειλών και της εργοδοτικής τρομοκρατίας.

Οι συναδέλφισσες Ν.Α. και Μ.Τ. εργάζονταν εκεί 10 και 8 χρόνια αντίστοιχα. Οι αρχικές συμβάσεις που είχαν υπογράψει δεν αντιστοιχούσαν σε καμιά περίπτωση στις πραγματικές τους ώρες εργασίας. Οι αρμοδιότητές τους ήταν πολύ περισσότερες από αυτές που όριζε το πόστο τους – κουβάλημα κάβας, παραγγελίες, πληρωμές λογαριασμών του μαγαζιού και του εργοδότη, τακτοποίηση αποθήκης, πότισμα κήπου κτλ. Το μεροκάματο που έδινε η επιχείρηση επίσης δεν συμφωνούσε με την τότε ισχύουσα κλαδική σύμβαση. Και βέβαια ούτε λόγος για δώρα, άδειες, επιδόματα αδείας και προσαυξήσεις κυριακάτικων και νυχτερινών.

Τα πράγματα χειροτέρεψαν με τη δικαιολογία της κρίσης. Ο ψυχολογικός πόλεμος ξεκίνησε. Γίνονταν αυθαίρετες αλλαγές στο πρόγραμμα, μέχρι και μία ώρα πριν τη βάρδια και, αν οι εργαζόμενοι δεν συμφωνούσαν, η εργοδότρια Χαρίκλεια Μασάνοβιτς τους μείωνε τα μεροκάματα σε 1 έως 3 την εβδομάδα. Το ίδιο γινόταν και αν δεν συμφωνούσες να καθαρίσεις (απλήρωτη) το μαγαζί μετά τις θερινές διακοπές που έμενε κλειστό, ενώ η εργοδοσία απαιτούσε από τους εργαζόμενους να είναι διαθέσιμοι στο τηλέφωνο ανά πάσα ώρα και στιγμή. Ξεκίνησαν οι καθυστερήσεις στην καταβολή των μισθών και κάποιους μήνες δεν καταβάλλονται καθόλου, ενώ οι προμήθειες ερχόντουσαν κανονικά. Το επιχείρημα της εργοδοσίας ήταν πως «λεφτά δεν υπάρχουν», «ξέρεις πόσο κοστίζουν τα ένσημά σας;», «χρωστάμε στην κάβα, στη ΔΕΗ κτλ.», ενώ παράλληλα η εργοδοσία έκανε ταξίδι αναψυχής στο εξωτερικό και ανακαίνιση στο κατάστημα.

Οι δύο εργαζόμενες το Μάρτιο του 2017 προσέφυγαν στο ΣΕΠΕ κι εκεί πληροφορήθηκαν ότι, αντί για μία σύμβαση που είχαν υπογράψει, είχαν κατατεθεί στο όνομά τους και εν αγνοία τους άλλες 3 συμβάσεις, στις οποίες δεν αναγνώρισαν τις υπογραφές τους. Στο προγραμματισμένο ραντεβού στο ΣΕΠΕ ειπώθηκαν «επιχειρήματα» από το δικηγόρο της εργοδοσίας, ότι είναι καλοί εργοδότες επειδή δεν έπαιρναν μερίδιο από τα tips. Η εργοδοσία παραδέχτηκε πως δεν έχει καταβάλει ποτέ και σε κανέναν εργαζόμενο δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων, επίδομα αδείας, νυχτερινές και κυριακάτικες προσαυξήσεις και πως όλα αυτά συνυπολογίζονται στο μεροκάματο των 28 ευρώ το πρωί και 32 ευρώ το βράδυ.

Μετά την καταγγελία των δύο εργαζομένων, οι οποίες παρέμειναν στην εργασία τους, το κλίμα στο χώρο εργασίας έγινε εξαιρετικά εχθρικό, τόσο για τις ίδιες όσο και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους του καταστήματος. Αφενός οι συναδέλφισσες ενημερώθηκαν πως έχουν μειωμένα μεροκάματα, που αντιστοιχούν στην τελευταία κατατεθειμένη σύμβαση. Αφετέρου επικράτησε ένα κλίμα τρομοκράτησης συνολικά των εργαζομένων, ώστε να τους αποτρέψουν από το να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ν.Α και Μ.Τ. και να διεκδικήσουν κι εκείνοι όσα τους οφείλονται. Σε αυτό το πλαίσιο, ξεκίνησε μια προσπάθεια απομόνωσης των δύο εργαζομένων από το υπόλοιπο προσωπικό του μαγαζιού, η οποία όμως απέβη άκαρπη. Μέσω τρίτων οι δύο εργαζόμενες πληροφορήθηκαν ότι η εργοδοσία διατύπωνε απειλές εναντίον τους. Επίσης τα μέλη του σωματείου μας πληροφορήθηκαν πως μία ακόμα εργαζόμενη, που είχε παραιτηθεί λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν και πριν προλάβει να υπογράψει την παραίτησή της, παρενοχλήθηκε στη νέα της δουλειά από την εργοδοσία, που τηλεφώνησε ζητώντας να μιλήσει στην προϊσταμένη της και λέγοντας πως υπάρχει κάποια «εκκρεμότητα» με την εργαζόμενη.

Οι συναδέλφισσες Ν.Α. και Μ.Τ. έχουν καταθέσει αγωγή κατά της εταιρίας Αντώνιος Κατσινέλος Α.Ε. για απλήρωτα δεδουλευμένα, δώρα και επιδόματα και επίσης έκαναν καταγγελία στο ΙΚΑ για τα ένσημα που τους οφείλονται.

Ως σωματείο προτάσσουμε την αυτοοργάνωση και τις διεκδικήσεις στους χώρους δουλειάς και θεωρούμε υπεύθυνη την εργοδοσία του ΤΙΘΟΡΑ και τα τσιράκια της για οτιδήποτε συμβεί στις συναδέλφισσές μας. Άλλωστε οι απειλές της εργοδοσίας δεν είναι καινούριο φαινόμενο, τις έχουμε αντιμετωπίσει στο παρελθόν σε μαγαζιά. Τα «θα δούνε τι θα πάθουν» και «δεν ξέρουν πού έμπλεξαν» όχι μόνο δεν μας τρομάζουν, μας εξοργίζουν.

Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 8 Φλεβάρη 2018 στις 9.00 π.μ. στα δικαστήρια της Ευελπίδων (κτίριο 11), όπου εκδικάζεται η αγωγή των δύο συναδελφισσών μας.