Tην Πέμπτη 8/9 πραγματοποιήθηκε ακόμα μία παρέμβαση στο μαγαζί anadolu στο Π. Αρεως για την μή καταβολή δεδουλευμένων συνεδέλφων και συναδελφισσών που δούλευαν στο εν λόγω μαγαζί
(ακολουθεί κείμενο και φωτογραφίες)
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ Σ’ ANADOLU ΚΑΙ ΔΥΣΗ
Από την αρχή της λειτουργίας του εστιατόριου Anadolu στο Πεδίον του Άρεως, οι ιδιοκτήτες (ένας αλλά ανεπίσημα δύο ακόμη) προσπαθούσαν να περάσουν στους εργαζόμενους τη γνωστή λογική “βάζω πλάτες” για το καλό της επιχείρησης, λογική σερβιρισμένη με ιδεολογικό περιτύλιγμα, λόγω της πολιτικοποίησής τους και των αγώνων που κάποιοι είχαν δώσει στο παρελθόν. Αποδεικνύεται πως ο καθένας μπορεί να δηλώνει ό,τι τον βολεύει, αν σκοπεύει να μετατρέψει τους αγώνες σε γευστική ατραξιόν.
Ο επίσημος εργοδότης δήλωνε λιγότερες ώρες τους εργαζόμενους και με άλλες ειδικότητες για να μη κοστίζουν ακριβά τα ένσημα. Στην πραγματικότητα, εργάζονταν για 4 ή 5 ημέρες την εβδομάδα και από 6 έως 10 ώρες κάθε μέρα. Επίσης, στις συμβάσεις που υπέγραφαν δεν υπολογίζονταν οι τριετίες τους, με αποτέλεσμα το ημερομίσθιό τους να εμφανίζεται επίσημα ως το κατώτατο. Όλα τα παραπάνω γίνονταν εν γνώσει των εργαζόμενων, μιας και η οικονομική τους κατάσταση σε συνδυασμό με την υφιστάμενη ανεργία της εποχής δεν επέτρεπαν να αρνηθούν την εκβιαστική κι άδικη συμφωνία, όπως υποχρεώνονται να κάνουν όλοι οι άνθρωποι που ζουν από τη δουλειά τους.
Αυτή ήταν η πραγματικότητα: ψευδείς συμβάσεις που δεν ανταποκρίνονταν ούτε στις πραγματικές ώρες εργασίας, ούτε στα πραγματικά καθήκοντα. Μάγειροι που σερβίρουν, μπουφετζήδες που προετοιμάζουν πιάτα στην κουζίνα, σερβίρουν και κουβαλούν τραπεζοκαθίσματα. Κάθε είδους χαμαλίκι στο εστιατόριο Anadolu δεν είχε τέλος: από το να ψωνίζεις στην Αθηνάς και να παραλαμβάνεις υλικά με το Ι.Χ. σου από τις μεταφορικές στο Ρέντη, μέχρι να αναλαμβάνεις τη διαφήμιση του μαγαζιού και να καθαρίζεις τουαλέτες.
Το υποτιθέμενο φιλικό προφίλ του μαγαζιού βασιζόταν στην παλιά συνταγή “δουλεύεις σας συνεργάτης – πληρώνεσαι σαν ανειδίκευτος”, με τα γνωστά επιχειρήματα περί ομαλής λειτουργίας του μαγαζιού κτλ.
Αφού ξεζουμίστηκαν οι εργαζόμενοι μέσα στην καλοκαιρινή σεζόν του 2016, με εκατοντάδες απλήρωτες υπερωρίες, δώρα Πάσχα, επιδόματα άδειας, χωρίς άδειες, λιγότερα ένσημα, ήρθε η ώρα του δώρου Χριστουγέννων. Με διάφορες δικαιολογίες, η εργοδοσία καθυστερούσε ξανά και ξανά την πληρωμή του, μέχρι που προσπάθησε να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, δίνοντας χαρτζιλίκια αντί για τα νόμιμα δώρα.
Στα τέλη του Ιανουαρίου 2017, με αφορμή το επερχόμενο χειρουργείο μιας συναδέλφου και την πολυήμερη ανάρρωση που θα ακολουθούσε, συναντήθηκαν όλοι οι εργαζόμενοι του καταστήματος και συζήτησαν την οικονομική στενότητα που θα προκαλούσε στη συνάδελφό τους η περιορισμένη αποζημίωση που θα λάμβανε από το ΙΚΑ, εξαιτίας της πλασματικής σύμβασης που τελικώς είχαν όλοι υπογράψει. Αποφάσισαν όλοι από κοινού ότι σε έκτακτες και πολυήμερες νοσηλείες και αντίστοιχες αναρρωτικές άδειες οι εργοδότες θα έπρεπε να αποζημιώνουν τον εργαζόμενο με βάση τα πραγματικά του ημερομίσθια, ώστε να επιβιώνει αξιοπρεπώς. Ταυτόχρονα, έθεσαν το ζήτημα της αποπληρωμής των νόμιμων δώρων, επιδομάτων κτλ.
Όταν όμως τους ανακοίνωσαν την πρότασή τους, οι εργοδότες όχι μόνο δεν δεσμεύτηκαν ως προς αυτό, αλλά άρχισαν να δείχνουν τα δόντια τους με απειλές τύπου “μαζευτήκατε να μιλήσετε, τώρα θα δείτε ποια είναι τα αφεντικά” και συγχρόνως προσπάθησαν με διάφορους τρόπους να διασπάσουν την ενότητα των εργαζομένων, ξεχνώντας πως η πολιτική ιστορία του καθενός δεν επενδύεται σε ανατολίτικες κουζίνες. Έτσι λοιπόν ξεκίνησαν επιχείρηση εκκαθάρισης, με 3 απολύσεις αρχικά. Ο απώτερος σκοπός ήταν να ανανεωθεί εντελώς το προσωπικό του μαγαζιού, για να “καθαρίσει από τα ταραχοποιά στοιχεία”, δηλαδή από εργαζόμενους που διεκδικούν και αγωνίζονται.
Στις 11 Μαρτίου 2017 μια συναδέλφισσα ενημερώθηκε από συνάδελφό της ότι οι εργοδότες σχεδιάζουν την άμεση απόλυσή της, ισχυριζόμενοι μάλιστα ότι την επιδιώκει η ίδια, αφού – σύμφωνα με τους ίδιους – “δεν συμπεριφέρεται κόσμια” κατά τη διάρκεια της εργασίας της. Η αντίδρασή της ήταν άμεση, ζητώντας τους να διαψεύσουν τα παραπάνω. Εκείνοι παραδέχτηκαν τα πάντα, προσπαθώντας ταυτόχρονα να ρίξουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλο και στο τέλος της συζήτησης της ανακοίνωσαν την απόλυσή της. Ταυτόχρονα, ανακοίνωσαν στους εναπομείναντες δύο εργαζόμενος (καθώς από τους 8 αρχικά, συνολικά 4 απολύθηκαν και 2 οδηγήθηκαν σε παραίτηση) μείωση μεροκάματων και αλλαγή των συμβάσεων, προσπαθώντας φανερά να τους οδηγήσουν σε παραίτηση για να “ξεμπλέξουν” από εργαζόμενους που διεκδικούν. Η μία από τους 2 εναπομείναντες εργαζόμενους ξεκίνησε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας τα δεδουλευμένα της, της καταγγέλθηκε η επίσχεση, επέστρεψε στην εργασία της και σε λίγες μέρες της έστειλαν εξώδικο απόλυσης!
Πλέον, ενώ σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι είναι είτε απολυμένοι είτε εξαναγκασμένοι σε παραίτηση(λόγω της ισχυρής ψυχολογικής πίεσης και του εκβιαστικού κλίματος που δημιούργησαν οι εργοδότες) δεν έχουν λάβει τίποτα από δώρα, επιδόματα, άδειες, αποζημιώσεις, νυχτερινά και αργίες για το 2016 και 2017. Σχεδόν όλοι έχουν προχωρήσει σε καταγγελίες στην επιθεώρηση εργασίας.
Το σωματείο στις 29 απριλίου πραγματοποίησε παρεμβαση στο εν λόγω μαγαζί.Μια ώρα περίπου μετά την παρουσία μας εκεί άτομο από το περιβάλλον της εργοδοσίας, το οποίο και αυτοχαρακτηρίζεται ως ” κινηματικό” άρχισε προκλητικά να φωνάζει να φύγει το σωματείο «απο το μαγαζί της»,έφτυσε εναν αλληλέγγυο στο πρόσωπο και όταν κάποιος της είπε οτι εδώ υπάρχουν πέντε απλήρωτοι απολυμένοι η απάντησή της ήταν « και πολλά παίρνανε».
Η συναδελφισσα Μ.Β λαντζέρα στο μαγαζί και η μοναδική που είχε απομείνει από τους αρχικούς εργαζόμενους βγήκε έξω να δεί τι συμβαίνει και αυτονόητο είναι πως απάντησε στην ελεεινή προκλητικότητα. Δυο μέρες μετά στις 2 Μαίου της ανακοινώθηκε η απολυσή της με την αιτιολογία της «απαράδεκτης συμπεριφοράς».
Σε ενα μαγαζί που απασχολούσε οχτω άτομα έγιναν 6 απολύσεις και 2 παραιτήσεις.Ετσι ολοκληρώθηκε η εκκαθάριση από τους ενοχλητικούς.
Ως Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων, δεν έχουμε αυταπάτες για το ρόλο των αφεντικών. Είναι ίδια, είτε είναι μικρά, είτε είναι μεγάλα. Όταν μάλιστα πρόκειται για ανθρώπους κατά δήλωσή τους “πολιτικοποιημένους”, είναι ολοφάνερο πως όποιοι αγώνες έχουν δώσει στο παρελθόν δεν τους ανήκουν πια. Οι πράξεις του καθενός στο σήμερα είναι αυτές που τον τοποθετούν στη μια ή στην άλλη μεριά.
Εμείς, στην πλευρά που βρισκόμαστε, ξέρουμε πολύ καλά ότι, χωρίς την ανυποχώρητη πάλη ενάντια στους καθημερινούς σφετερισμούς των αφεντικών, η ιδέα της ταξικής χειραφέτησης αποτελεί κενό γράμμα. Είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε η οργάνωση της τάξης μας και η αντεπίθεση που πρέπει άμεσα να προετοιμάσουμε, για να κερδίσουμε την ίδια μας τη ζωή.
ΝΑ ΚΑΤΑΒΛΗΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΛΑ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ – ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΕΣ
