Αριστερά αφεντικά παντού
Ένσημα πουθενά!
Η μουσική σκηνή “Χίλιες & Δύο Νύχτες” ( Καραϊσκάκη 10, στην περιοχή του Ψυρρή) του Memo Daoud, είναι μία κλασσική περίπτωση επιχείρησης, όπου ο εργαζόμενος/η, δεν βρίσκεται ποτέ σε ένα και μόνο πόστο. Ο ίδιος άνθρωπος που θα πρέπει να είναι στην είσοδο την ώρα προσέλευσης των πελατών για να τους δώσει εισιτήρια, είναι ο ίδιος που μεταξύ 20ου και 100ου ανοίγματος αυτής της πόρτας θα πρέπει να πεταχτεί και πάρει παραγγελίες, να μπει στο μπαρ να τις ετοιμάσει, να μπει στη κουζίνα να πάρει τα φαγητά, να καθαρίσει τις τουαλέτες κατά την διάρκεια της βάρδιας καμιά-δυό φορές, να ακούσει και την κατσάδα της ημέρας. Τα ανασφάλιστα ημερομίσθια της ντροπής, δυστυχώς δεν είναι ικανά να αντισταθμίσουν τις σκηνές σουρεαλισμού που εκτυλίσσονται καθημερινά στο μαγαζί τού –όπως ο ίδιος περηφανεύεται- κομμουνιστή εργοδότη.
Η Φ. μέλος του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού, εργαζόταν στη μουσική σκηνή ‘1002 νύχτες’ , από 4/1/2015 έως 22/12/2015 –από την αρχή έως το τέλος ανασφάλιστη-, όπου κατά την διάρκεια διαπληκτισμών για απαίτηση σταθερού προγράμματος και τήρηση των ελάχιστων νόμιμων, απολύεται από το μαγαζί. Όταν, ύστερα, από προσπάθειες κάποιων εργαζομένων για επαναπρόσληψη το αφεντικό τελικά ‘υπέκυψε’, έβαλε τον εξής όρο από εδώ και στο εξής: να μην ξαναγίνει κουβέντα για τα ένσημα –που δεν κολλάει γενικώς- , καθώς και για τις συνθήκες εργασίας. Αυτή τη στιγμή η Φ., έχει κάνει καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας και διεκδικεί επιδόματα, δώρα και βραδινές- κυριακάτικες προσαυξήσεις κατά το διάστημα της εργασίας, καθώς και το να αναγνωριστεί ο χρόνος απασχόλησης στην επιχείρηση, ως εργάσιμος.
ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΑΣ.ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΒΑΣΗΣ-ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ.ΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΓΑΖΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ‘ΖΟΡΙΖΟΥΝ’, ΝΑ ΤΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ.
