H περίπτωση του Food Company.
Η συναδέλφισσα Μαρία Χρ. εργαζόταν στο Food Company στα Εξάρχεια από το Μάη του 2010 έως τον Οκτώβρη του 2011 (1,5 χρόνο), όπου και αποχώρησε οικειοθελώς από την επιχείρηση. Όταν ζήτησε από τον εργοδότη της τα αυτονόητα που δικαιούται -δεδουλευμένα, άδεια, επίδομα αδείας και δώρο Χριστουγέννων- αυτός αρνήθηκε κατηγορηματικά χρησιμοποιώντας το αισχρό επιχείρημα «είχαμε συμφωνήσει σαν κύριοι πως αυτά τα χρήματα δεν θα τα πάρετε»!
Τον Φλεβάρη του 2011, με το πρόσχημα ότι «η δουλειά έχει πέσει και λεφτά δεν υπάρχουν!», ο κος Λιόντας, ιδιοκτήτης του εστιατορίου, ανακοίνωσε στους εργαζόμενους/ες πως, αν ήθελαν να συνεχίσουν να εργάζονται στην επιχείρηση, θα έπρεπε να αποδεχτούν τις νέες συνθήκες εργασίας: με ένσημα πολύ λιγότερα από αυτά που δικαιούνταν και χωρίς την προβλεπόμενη άδεια, χωρίς επίδομα αδείας και δώρα γιορτών (του έτους 2011). Όσες/οι δεν συμβιβάζονταν με τους νέους όρους θα απολύονταν ως «αδύναμοι κρίκοι» – αυτό που εν ολίγοις λέμε εκδικητική απόλυση. Και τελικά, στο βωμό της κερδοφορίας του Food Company, απολύθηκαν συνολικά 6 άτομα.
Η συναδέλφισσα παρέμεινε και αναγκάστηκε να υπογράψει σύμβαση-βιτρίνα, στην οποία φαίνονταν πολύ λιγότερες ώρες από αυτές που πραγματικά δούλευε. Η υπόθεση, ωστόσο, δεν αφορά μόνο στη Μαρία καθώς το αφεντικό έχει καταπατήσει στην κυριολεξία όλο το εργατικό δίκαιο, με αποκορύφωμα την εξευτελιστική απαίτηση να του επιστρέψουν το δώρο του Πάσχα του 2011 που ο ίδιος είχε καταθέ σει στην τράπεζα για να φαίνεται νόμιμος. Η απάντηση του στις διεκδικήσεις της Μ.Χρ. ήταν να δώσει κάποια ψίχουλα, και να πει προκλητικά: «αν τα ζητάς όλα, στο τέλος δεν θα πάρεις τίποτα»! Ως σωματείο προσπαθήσαμε να συναντηθούμε μαζί του και μας αγνόησε επιδεικτικά. Το σωματείο μας απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία του εν λόγω καταστήματος (και όχι μόνο) έχει δρομολογήσει μια σειρά κινήσεων. Την Πέμπτη 24 Νοεμβρίου (δηλαδή την παραμονή προγραμματισμένης παρέμβασης από μέρους μας) πληροφορηθήκαμε ότι το foοd company δέχτηκε επίθεση από αγνώστους. Η συγκεκριμένη επίθεση αφορά τον ιδιοκτήτη του food company και τα άτομα που επέλεξαν για τους λόγους τους την κίνηση αυτή. Επίσης μάθαμε ότι ο κος Λιόντας χρησιμοποιεί ως πρόφαση την επίθεση για να κλείσει το κατάστημα, να απολύσει τους εργαζόμενους, να μην καταβάλλει αυτά που χρωστάει -πιθανόν και τις αποζημιώσεις- και ταυτόχρονα να τσεπώσει και την αποζημίωση. Ως σωματείο συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις μας, διεκδικούμε τα πάντα και δεν θα κάνουμε πίσω μέχρι να κερδίσουμε. Στεκόμαστε απέναντι στην εργοδοτική εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία που επικρατεί στο συγκεκριμένο μαγαζί και αποτελεί πάγια τακτική των αφεντικών και προτάσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων.
Η περίπτωση του Food Company δεν είναι μεμονωμένη, αλλά αντίθετα τείνει να γίνει ο κανόνας στα
Εξάρχεια. Με γκουρμέ φαί, καλό κρασί και μπόλικη κουλτούρα, έχει διαμορφωθεί ένα καθεστώς πλή ρους εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους.
Απέναντι στην εργασιακή βαρβαρότητα, όπου οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται σαν υποκείμενα χωρίς δικαιώματα, όπου η εργοδοτική τρομοκρατία καλλιεργεί τον φόβο και φιμώνει φω- νές, όπου τα αφεντικά εκμεταλλεύονται την απελπισία των τόσων ανέργων που ψάχνουν για δουλειά πληρώνοντάς τους με μισθούς πείνας ενώ όταν πια δεν τους χρειάζονται τους ξεφορτώνονται σαν σκου- πίδια, απέναντι στην εργοδοσία που, ειδικά σήμερα, με πρόσχημα την κρίση επιχειρεί με θράσος να καταργήσει πολύτιμα κεκτημένα…
ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ, ΠΡΟΤΑΣΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ,
ΔΡΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ, ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ!
ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Πέμπτη 1η Δεκέμβρη 2011 Γενική Απεργία
Συγκέντρωση 11πμ Μουσείο
