Καλοκαιρινή σεζόν ισούται με την πλήρη απαξίωση των εργασιακών μας δικαιωμάτων καθώς και την απόλυτη αντικειμενοποίηση των σωμάτων μας ως εργαζόμενα απο αφεντικά και πελάτες .
Το περασμένο καλοκαίρι στη Σαμoθράκη, κάποια από μας γίναμε μάρτυρες ενός ακόμη περιστατικού εργοδοτικής αυθαιρεσίας σε γνωστό καφενείο – ρεμπετάδικο στη περιοχή των θερμών γνωστò ως το μαγαζί του Πέτρου (Πυξίδα), η εργαζόμενη εκεί αντιμετώπισε την απόλυτη απαξίωση του αφεντικού της όσον αφορά, τα εργατικά της δικαιώματα καθώς της κολλούσε τα μισά ένσημα, δεν δούλευε ποτέ το προσυμφωνημένο ωράριο που ήταν πάντα άγνωστο και οι υπερωρίες πληρώνονταν τις μισές φορές.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, όταν η εργαζόμενη ζήτησε διάλειμμα λόγω αδιαθεσίας απολύθηκε με τη δικαιολογία οτι δεν ήταν τόσο παραγωγική φωνάζοντάς οτι η απόλυση της είναι οικοιοθελής αποχώρηση.
Ύστερα από λίγες μέρες η εργαζόμενη διεκδίκησε το μεροκάματό της, τότε το αφεντικό άρχιζε να τη χλευάζει με σεξιστικά σχόλια αρνούμενος να της το δώσει. Όταν εκείνη επέμηνε στη διεκδίκηση, της άσκησε σωματική βία τραβώντας την από τη μπλούζα και πετώντας της ένα σαμπουάν στο κεφάλι που βρήκε πρòχειρο μπροστά του. Τότε η εργαζόμενη κατήγγειλε το περιστατικό στους μπάτσους, οι οποίοι το αντιμετώπισαν σαν ένα ακόμη περιστατικό ρουτίνας απλά καταγράφοντάς το.
Λίγες μέρες μετά, ομάδα απò αλληλέγγυα και εργαζόμενα πραγματοποιήσαμε παρέμβαση έξω απο το μαγαζί του διεκδικώντας τα αυτονόητα.Τότε ήρθαμε αντιμέτωπα με την απόλυτη ματσίλα και ειρωνία του αφεντικού ο οποίος παρά την παρουσία μας συνέχιζε να πίνει τη μπύρα του χωρίς να δείχνει την παραμικρή διάθεση να δώσει το μεροκάματο.
Μετά απο μια ώρα που καθόμασταν εκεί όταν του κάναμε σαφές οτι δεν πρόκειται να φύγουμε με άδεια χέρια μας πέταξε στο πάτωμα τα λεφτά με το ρατσιστικό σχόλιο οτι είναι “πολύ γύφτισα που κάνει έτσι για 30 -40 ευρώ”.
Η παρουσία μας εκεί έδειξε ότι είναι χρέος μας να δείχνουμε την αλληλεγγύη στα εργαζόμενα απέναντι σε κάθε εξουσιαστική και μάτσο συμπεριφορά που χαρακτηρίζει τα αφεντικά.Το σωματείο σερβιτόρων μαγείρων είναι ενήμερο για τα παραπάνω και εκφράζει την αλληλεγγύη στην εργαζόμενη.
Τα δικαιώματα μας είναι αποτέλεσμα πολύχρονων αγώνων για να σταματήσουμε να τα υπερασπιζόμαστε. Η σεζόν ισούται με καθόλου η μισά ένσημα, εξαντλητικά ωράρια, κάλυψη πολλαπλών πόστων κακοπληρωμένη εργασία. Η διαμονή όταν προσφέρεται χαρακτηρίζεται επίσης από άθλιες συνθήκες, καθώς στην καλύτερη θα παρέχεται ένα δωμάτιο στο οποίο θα είναι στοιβαγμένα πολλά εργαζόμενα να μοιράζονται ακόμα και κοινό μπάνιο χωρίς κανένα προσωπικό χώρο κάνοντας αδύνατη την ξεκούραση μετά από 12ωρη εργασία.
Τα σώματά μας ανήκουν σε μας και δεν είναι προιόν ούτε διασκέδασης των πελατών ούτε εκμετάλλευσης αφεντικών. Οι ζωές μας δεν είναι αναλώσιμες όπως κράτος και αφεντικά τις αντιμετωπίζουν. Όλα μαζί οργανωνόμαστε και στεκόμαστε αλληλέγγυα απέναντι στα συνάδελφά μας και διεκδικούμαι όλα μαζί .
Η διασκέδασή, μυρίζει εργατική εκμετάλλευση. Τα καλοκαιρινά μαγαζιά έχουν χτιστεί μέσα από την εκμετάλλευση από πολλά από εμάς και ο χρόνος και οι ζωές μας ανταλλάσσονται με ψίχουλα. Οι διακοπές δεν είναι για να καταναλώνουμε ούτε σε κυριλέ ούτε σε δ
θεν εναλλακτικά μαγαζάκια.
Όταν επισκέπτεσαι ένα μαγαζί μην νομίζεις οτι είναι όλα ρόδινα, σκέψου σαν εργάτης και όχι σαν πελάτης. Πολεμάμε κάθε αφεντικό και τη βία που η εξουσιαστική σχέση εργαζομένου -αφεντικού παράγει.
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΜΟΡΦΗ ΒΙΑΣ, ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΜΟΝΟ ΝΙΚΕΣ ΘΑ ΜΕΤΡΑΜΕ!
Αλληλέγγυα, εργαζόμενα και συνάδελφα
